Waarom geen theezakjes?
De smaak van uw thee wordt grotendeels bepaald door de essentiële oliën die het bevat. Als het blad gebroken wordt verdampen deze oliën.
In theebuiltjes zit altijd verpulverd blad en soms zelfs de afval van de thee. Hierdoor krijg je een veel flauwere smaak omdat de meeste smaakstoffen verdwenen zijn. Deze gruis geeft veel te snel smaken en stoffen af waardoor je een kakofonie krijgt in je smaakpalet. Daarom wordt thee in theebuiltjes vaak gearomatiseerd om toch (vaak chemische) smaak in je tas te krijgen.
Het is ook duidelijk dat je de losse theeblaadjes de ruimte moet geven om hun stoffen aan het water te kunnen afgeven. Daarvoor is de theepot uitgevonden.
In builtjes of die enge theefilters zit de thee teveel op elkaar gepropt.
Wat is er nog mis met die builtjes?
De gewone klassieke theezakjes bevatten veel microplastics, bleekstoffen en lijm om het koordje vast te maken. Allemaal stoffen die mee in je thee oplossen. Ze mogen zelfs niet mee in de groenafvalcontainer!
Naast alle bomen die ervoor gekapt worden gebruik je deze builtjes meestal maar 1 of maximum twee keer om thee van te zetten. Zo zorgen ze wereldwijd voor een berg onnodig afval.
Een theepot daarentegen gaat generaties lang mee.
En wat dan met de biologisch afbreekbare builtjes?
Deze veelal ‘zijden’ zakjes zijn een stap in de goeie richting, maar hebben nog altijd 18 maanden nodig om gecomposteerd te worden. Ook deze mogen om deze reden niet mee in de groenafvalcontainer.
De meesten worden gemaakt van maïszetmeel, ja van het monocultuurgewas maïs. Natuurlijk zijn in dit proces een heleboel chemische producten nodig die op hun beurt ook weer afval veroorzaken.
